Toch een raar gevoel...

Hallo allemaal, leuk dat jullie weer de tijd nemen om dit verhaal te lezen. Dit is het laatste verhaal uit de reeks van mijn tijd in Ierland.

Toch weet ik niet waar ik moet beginnen, wat een avontuur! Toen ik het idee had om te studeren in het buitenland, wist ik niet goed waar ik rekening mee moest houden en waar ik moest beginnen. Na een goed gesprek met mijn ouders, school leiding en familie was het voor mij toch zeker, dit avontuur naar Ierland moet ik aangaan! Dit betekende voor mij, weg bij het ouderlijk huis waar altijd eten voor mij klaar stond (nog steeds!!!!) en de liefde missen van mijn ouders en broer die er elke dag waren om mij op te vangen als dat nodig was. 

Toen was het moment daar op 11 Januari 2017, op naar Schiphol. Van te voren alle benodigdheden ingepakt in 2 koffers en klaar om de reis aan te gaan naar Ierland. Na het inchecken van mijn koffers en het knuffelen van mijn ouders was het moment daar, op naar Ierland! Geen moeilijkheden gehad met de douane en na 5 uurtjes aangekomen op mijn bestemming: Tralee Town Centre Apartments in Tralee, Ierland. 

Na een paar dagen geleefd te hebben in mijn nieuwe kamer, vond ik al snel mijn eigen ritme. Het ging eerst nog stroef (douchen met koud water en koken op een elektrisch fornuis ipv gas) maar na verloop van tijd ging het veel beter.

Na verloop van tijd kwamen er ook steeds meer studenten in de andere appartementen. Vooral veel studenten uit Duitsland, Finland, Frankrijk, Spanje, Italië en sommige uit Polen, Oostenrijk, Nederland, Saudie Arabië en Canada, maar gek genoeg geen Ierse studenten. Dit was voor mij een mooie aangelegenheid om ook andere culturen te ontdekken uit verschillende landen en ook was het een mooi moment om mijn Engelse taal bij te spijkeren. Al moet ik zeggen dat ik nog wel een en ander bij te spijkeren heb, dit is alleen maar goed voor de toekomst. 

Naarmate de weken vorderen, begon het ook te kriebelen om veel te gaan sporten met de internationale studenten. Vanuit school was het gratis om elke dag een aantal sporten te beoefenen en hier heb ik ook dankbaar gebruik van gemaakt. Vooral de maandag en donderdagavond was de traditionele voetbalavond voor alle jongens, hier op het appartementencomplex. Maandag was het voetballen in de buitenlucht tegen de Ierse voetbal ploeg en op donderdagavond was het zaalvoetbal met onze eigen internationale voetbalgroep. Ook op woensdag stond er vaak wand klimmen op het programma in Dingle. Dit was erg leuk om te doen. Ook stond er meerdere malen per week het vaste joggingsrondje gepland met de Italiaanse jongens Marco, Daniele en Claudio. 

Verder heb ik vooral genoten van de tripjes naar de omliggende dorpjes en steden. Hierbij kan je denken aan Killarney, Dingle, Blennerville, Blarney, Kinsale,Galway en uiteindelijk Dublin. Stuk voor stuk hele mooie dorpjes met elk een super mooi landschap. Een aanrader is vooral het National Park in Killarney met een heel mooi kasteel en meer in het park. In Dingle is de Slea Head Drive een echte aanrader, waarbij je in 2/3 uur tijd een mooie route met de auto aflegt langs de mooiste plekjes bij de Atlantische Oceaan. In Blarney is het mooiste kasteel van Ierland te bewonderen , waarbij je als bezoeker de Blarney Stone kan kussen. Dit maakt je volgens de legende een ware vleier. In Dublin zijn er verschillende mooie bezienswaardigheden. De Guinness Factory, Temple Bar, Jameson Whiskey Distillery en de verschillende museums zijn stuk voor stuk een echte aanrader.

Tussendoor heb ik deze plekken mogen bezoeken met verschillende mensen die langskwamen, hier bij mij in Tralee. Dit waren mijn ouders, Martijn, Jitty, Ronald en Timon. Ook moet ik Christopher bedanken (student uit Duitsland), die samen met mij mooie plekken heeft bezocht door middel van zijn auto. Dank hiervoor. 

Nu is het dan toch echt tijd om deze blog af te sluiten. Ik heb veel geleerd over mijn eigen normen en waarden en over mijn eigen krachten. In het begin van de reis heb ik vooral veel tegenslag gehad met mijn gezondheid maar door mijn doel in het oog te houden ben ik doorgegaan. Dit resulteerde tot goede cijfers voor mijn stage, die ik voor mijn reis naar Ierland, heb gevolgd bij Olympia Heerenveen. Tot mijn grote vreugde kan ik zeggen dat ik in de vakantie ook weer voor Olympia Heerenveen aan de slag ga als vestigingsassistent/intercedent. 

Verder wil ik graag iedereen bedanken die mij elke keer weer leuke appjes en berichtjes heeft gestuurd en vooral wil ik mijn kamer genoten bedanken die mij een leuke tijd hebben bezorgd hier in Ierland. Knut and Ali, we will meet again in the future! 

Ik ga deze tijd voor altijd herinneren. Ik denk terug op een mooie tijd met vele ups en downs, maar vooral laat ik het achter met een positieve touch. Ik ben toch maar in mijn eentje dit avontuur aangegaan. 

Ierland, je bent geweldig!